در این جلسه فیلم مستند «بیست روز در ماریوپُل» ساخته‌ی مستیسلاف چرنوف از اوکراین و برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم مستند به نمایش درآمد و پس از نمایش فیلم، نشست نقد و بررسی فیلم با حضور مهرزاد دانش و مازیار فکری ارشاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست فکری ارشاد درگذشت رضا شیخی فیلمبردار و عضو خانه‌ی سینما را تسلیت گفت. در ابتدا مهرزاد دانش با اشاره به سوابق روزنامه‌نگاری او فیلم را یک مستند وقایع‌نگارانه دانست و آن را یک روزشمار تصویری از وقایع روزهای آغازین تهاجم به اوکراین ارزیابی کرد. دانش ساخت مستندهای جنگی را در مقایسه با سایر گونه‌های مستند دشوارتر دانست و گفت: در این مستند که به محاصره‌ی یک شهر وضعیت جنگی در فضای محدود یک شهر می‌پردازد کار به مراتب سخت‌تر است. به جای آن‌که مستندساز سوژه را انتخاب کند گویی سوژه او را برگزیده است.
سپس فکری ارشاد با اشاره به فرم فیلم گفت: در دهه‌ی اخیر فرم نه‌چندان تازه‌ای دوباره در سینمای مستند باب شد که پس از حوادث جنگ‌های داخلی در سوریه، قره‌باغ و اخیرا در غزه باردیگر مستندسازان به این شیوه روی آورده‌اند. در این فرم دوربین مستند دیگر یک شاهد خاموش و ناظر بی‌طرف نیست. بلکه به عمق و بطن ماجرا نزدیک می‌شود . موضع‌گیری هم می‌کند. الگوی ثابتی شکل گرفته که قابل تعمیم در همه‌ی جنگ‌ها باشد، همه‌ی طرف‌های درگیر هم از این فرم بهره بگیرند و نتایج یکسانی هم به دست آورند.
دانش در ادامه با اشاره به این‌که نخستین صحنه‌ی فیلم اتفاقا از نخستین روز نیست و زمانی در میانه‌ی دوره‌ی بیست روزه‌ی اقامت مستندساز در شهر جنگی را دربر می‌گیرد، گفت: همین امر نشانگر آن است که فیلمساز می‌خواهد با انتخاب ملتهب‌ترین سکانس فیلم مخاطب را از همان آغاز درگیر بحران موجود کند. با این تمهید فضای دراماتیکی پیرامون فیلم شکل می‌گیرد و هرچه جلوتر می‌رویم فضا محدودتر می‌شود و سایه‌ی مرگ همه‌ی مردم را فرامی‌گیرد.
فکری ارشاد به افکت‌های صوتی اضطراب آور که برای ملتهب‌تر کردن ماجرا مورد استفاده قرار گرفته اشاره کرد و آن را امری غیرلازم دانست. او گفت: تنشی که این افکت‌های صوتی و موسیقی متن در فیلم ایجاد کرده اند می‌توانست نباشد. فاجعه‌ی انسانی که در فیلم می‌بینیم به اندازه‌ی کافی تاثیرگذار هست و نیازی به تمهیدهایی از این دست ندارد.
دانش در پاسخ این افکت‌های صوتی را در راستای نزدیک شدن به درام و موقعیت انسانی دانست. او گفت: در پایان هر روز وجوه رسانه‌ای فیلم به رخ مخاطب کشیده می‌شود. چرا که فیلمی است محصول خبرگزاری آسوشیتدپرس. این فیلم هشداری است برای جامعه‌ی جهانی که بدانند چه حادثه‌ای در اوکراین رخ داده است.
در پایان جلسه برخی از حاضران نظرات و پرسش‌های خود را پیرامون فیلم مطرح کردند.
