«انتشار و دیدن ویدئویی از استاد داریوش مهرجویی در اعتراض به حذف اکران نوروزی فیلم «لامینور» قلب هر انسان هنردوستی را به درد می‌آورد. فیلمسازی بزرگ که تاریخ سینمای ایران وامدار او و میراث ماندگارش است در فشار دستگاه ممیزی، حق بدیهی خود را طلب می‌کند.
مهرجویی از پیشگامان اندیشمند موج نوی سینمای ایران و جریان‌ساز سینمای آبرومند سال‌های پس از انقلاب است و این برخوردهای شرم‌آور با سینماگر ارزشمند و فرهیخته ۸۲ ساله هرگز در شان نظام فرهنگی ما نبوده و نیست.
مدیران سینما!
عرصه را بر فیلمسازان و بزرگان سینمای ایران تنگ نکنید که چنین از خشم بر خود بلرزند! این داستان‌ها عاقبت خوشی ندارد.
آقایان!
عرصه فرهنگ و هنر، زمینه گفت‌و‌گو و تعامل و مدارا و گشودگی است نه صحنه خشم و خودنمایی سلیقه‌های نازل و اثبات نشده.
کسانی که سبب‌ساز این آشفتگی‌ها و آزار بی‌دلیل هنرمندان می‌شوند، قطعا از جنس فرهنگ نیستند و حافظه جمعی ما عملکرد شرم‌آور اینان را رصد می‌کند و خواهان برچیدن بساط نابلدهاست.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران که همواره رسالت خود را حمایت و دفاع از هویت و حریت سینماگران این کشور می‌داند، اعتراض صریح خود را به این روش‌ها اعلام می‌دارد و در کنار سینماگران عزیز این سرزمین است.
آقایان!
فرصت تجدید نظر در رای بد، برای چنین روزهایی گذاشته شده است. ما خواهان دلجویی از استاد مهرجویی و رسیدگی به رفع موانع فیلم لامینور و اکران نوروزی آن هستیم. وقتی فیلمنامه یا فیلمی بطور کامل وارد شوراهای پروانه ساخت یا نمایش می شود و با مهر تایید و موافقت از شورا بیرون می‌آید، برای تمدید زمان آن دیگر هیچ نیازی به تشکیل دوباره شورا نیست واین داستان محلی از اعراب ندارد.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران درباره این روند سیاست‌گذاری‌ها و شیوه‌های نظارتی و نحوه تعامل مدیران سینمایی با سینماگران، نگران است و هشدار می‌دهد.
اکنون شایسته است با اعطای اکران نوروزی به فیلم یکی از عزیزترین طلایه‌داران سینمای پیشروی ایران، قدمی مثبت بردارید و «لامینور» را با افتخار اکران کنید و «نقد» را به منتقدان واگذارید.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران»