در ابتدای این برنامه که با مشارکت انجمن صنفی انیمیشن و انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان سینمای ایران برگزار شد، امیر سحرخیز، کارشناس انیمیشن با اشاره به این که جلسه‌ی مورد اشاره، بخشی از رویداد «پیچینگ» موسسه‌ی رویازی به حساب می‌آید گفت: «سعی کردیم از ابتدای دورانی که تولید انیمیشن‌های وب‌سری (یا مختص انتشار در فضای وب) در کشور ما مرسوم شد نمونه‌هایی را انتخاب کنیم که قابل بررسی باشند و در ضمن، بازتاب‌دهنده‌ی حال و هوای تولید این آثار باشند.» وی گفت: «به همین خاطر سعی‌مان بر این بود که همه‌ی کارها یک‌دست نباشند و در حقیقت، کیفیت‌های فنی و تصویری مختلف این فیلم‌ها به همین خاطر بود.»
در ادامه، محمدرضا مقدسیان که به نمایندگی از انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در این جلسه حضور داشت، با اشاره به رویکرد صنعتیِ سینما نسبت به تولید انیمیشن‌های وب‌سری گفت: «در حال حاضر به نظر می‌رسد یا تعریف درستی از این‌گونه انیمیشن‌ها وجود ندارد یا به تعبیری دیگر در حال حاضر هنوز شرایط لازم برای تولید این آثار فراهم نشده است.»
وی گفت: «متاسفانه باید گفت در شکل فعلی، فعالیت در زمینه‌ی تولید وب‌سری‌ها، از نظر سرمایه‌گذاری و عرضه‌ی اقتصادی، هیچ شباهتی با مثلاً جریان راه‌اندازی یک کارخانه در بخش خصوصی ندارد. چنان که در این زمینه، آن‌چه که بیش از سایر موارد نادیده گرفته شده و می‌شود، نیازها و خواسته‌های مخاطبی است که قرار است این‌گونه انیمیشن‌ها برای او ساخته شود. مخاطبی که قاعدتاً باید وقت و رغبتی برای تماشای این انیمیشن‌های کوتاه در فضای وب داشته باشد.»
مقدسیان سپس «کم‌توجهی به ملزومات تولید این‌گونه انیمیشن‌ها» را «تنها یکی از معضلات وب‌سری‌های تولید داخل کشور» برشمرد و افزود: «متاسفانه در این زمینه مطالعات چندانی صورت نگرفته و آن‌چه تا کنون در فضای مجازی منتشر شده بیش‌تر همراهی با جریان نسبتاً جذابی است که در بسیاری مواردی به رغبت سرمایه‌گذاران برای تولید این‌گونه فیلم‌های کوتاه منجر شده است.»
وی گفت: «این در حالی است که در وب‌سری‌های مشابهی که در خارج از کشور تولید شده، نسخه‌ی پایلوت تهیه می‌شود و پس از سنجیدن زوایای مختلف، لحظه به لحظه حوصله‌ی مخاطب را مورد رصد و توجه خود قرار می‌دهند.»
مقدسیان در بخش دیگری از صحبت‌های خود با تاکید بر مقوله‌ی به اشتراک گذاشتن این محصولات در فضای مجازی گفت: «در حال حاضر شرکت‌های بزرگی نظیر «گوگل» با تجزیه و تحلیل اطلاعاتی که از کاربران و مخاطبان خود دریافت می‌کند، در تولید کالاهای مختلف نقش دارد. کالاهای مختلف و متفاوتی که انیمیشن‌های وب‌سری هم جزیی از آن‌ها به حساب می‌آید.»
در ادامه‌ی جلسه، امیر سحرخیز «جذابیت» را «عامل تولید انیمیشن‌های وب‌سری در فضای نسبتاً باز و مجازی» دانست و افزود: «اولین سری این انیمیشن‌ها زمانی ساخته شد که اینترنت تقریباً فراگیر شده و فضا از مونوپل تلویزیون خارج شده بود.»
رییس انجمن صنفی انیمیشن هم‌چنین گفت: «این عامل به اضافه‌ی به‌روز شدن گوشی تلفن‌های همراه که با اضافه شدن نسل جدید اینترنت پرسرعت همراه بود، باعث شد دسترسی به مخاطب این‌گونه انیمیشن‌ها آسان‌تر از قبل شود. مخاطبانی که ناگهان با تولیدات و فضایی به مراتب بازتر از محصولات تلویزیونی و دولتی مواجه شدند.»
وی سپس با اشاره به «کیفیت‌های نازلِ فنی و محتوایی برخی از وب‌سری‌ها» که به گفته‌ی او «بعضی از آن‌ها بین مردم بسیار محبوب هم هستند» گفت: «این انیمیشن‌ها بیش‌تر از آن که حاوی جزییاتِ تحلیل بازارِ کسب و کار باشند، نشان‌دهنده‌ی تمایل افراد برای استفاده از فضای نسبتاً بازی بود که در فضای مجازی در اختیارشان قرار گرفته بود.»
سحرخیز گفت: «خوش‌بختانه وب‌سری‌های یکی دو سال اخیر نشان می‌دهد که سازندگان‌شان به اهمیت ویژگی‌های این بازارِ کسب و کار و بهره‌گیری از اطلاعات فضای مجازی توجه نشان داده‌اند اما با وجود این که چنین مقوله‌ای می‌توان گفت کمی دیر اتفاق افتاد اما باید اشاره کرد هم‌چنان کافی نیست.»
در ادامه‌ی جلسه، محمدرضا مقدسیان با اشاره به «نقش تاثیرگذار تمرین» در «برخورداری از نگاه کلان نسبت به پژوه‌های تولید شده» گفت: «بسیاری معتقدند سرمایه هرجا هست، کار هم همان‌جاست اما متاسفانه برخی افراد که امکان سرمایه‌گذاری بر تولید این‌گونه انیمیشن‌های وب‌سری دارند نگاه مقتصدانه‌ای هم نسبت به بازگشت سرمایه‌ی خود دارند و طبعاً این محدوده را با مشکلات خاصی مواجه کرده‌اند.»
وی گفت: «به این ترتیب، برخی نهادهای دولتی وارد تولید این‌گونه انیمیشن‌ها شده‌اند که کیفیت فنی این تولیدات چندان برایشان مهم نیست و بیش‌تر در فکر ترویج ایده‌هایشان دارند. ایده‌هایی نظیر پیشنهاد اخلاق خوب، رفتار خوب و چیزهایی از این قبیل که بیش از آن که شامل امکان‌سنجی برای احاطه بر اقتصاد بازار باشد، مصداق سوء‌استفاده از مفاهیم است.»
مقدسیان در بخش دیگری از این جلسه با اشاره به «نگاه سنتی» به عنوان «عامل بازدارنده برای برخورداری از نگاه مدرن نسبت به این مقوله» گفت: «این در حالی است که اگر قرار است از وب‌سری به عنوان یک مفهوم مدرن استفاده کنیم، طبعاً باید فکر مدرن داشته باشیم و مدرن فکر کنیم.»
در ادامه‌ی جلسه، امیر سحرخیز ریشه‌ی این نکته را در زمینه‌های هنری و فارغ از دغدغه‌های اقتصادی هنر انیمیشن از آغاز توصیف کرد و افزود: «شروع تولید انیمیشن در ایران با دیدگاه‌های اقتصادی همراه نبود و خیلی طول کشید تا دست‌اندرکاران این حرفه نسبت به آن به نتیجه برسند.»
وی گفت: «البته این باعث نمی‌شود که از این جریان اقتصادی به عنوان راه حل فکر نکنیم اما نکته این‌جاست که فضای اقتصادی در انیمیشن به اندازه‌ی کافی ایجاد نشده است.»
بخش پایانی این جلسه به جمع‌بندی صحبت‌های منتقد مهمان برنامه اختصاص داشت. محمدرضا مقدسیان در این بخش با اشاره به «دیدگاه‌های سنتی» به عنوان «مانع بازاریابیِ دقیق برای عرضه‌ی صحیح و مناسب» گفت: «در این زمینه باید زاویه‌ی نگاهمان را عوض کنیم. به‌هرحال نمی‌توان مختصات وب‌سری را نشناخت و درباره‌اش فیلم ساخت.»
وی گفت: «در کسب و کارهای جدید، ایده‌پرداز، لزوماً مشاور حقوقی و اقتصادی و مسئول استراتژی برای تبلیغات و بازاریابی نیست. در حال حاضر کار گروهی و تعامل و هم‌افزایی بخش‌های مختلف به تولید محصولاتی منجر می‌شود که مشتری دارد. محصولاتی که تولید آن‌ها امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند تحقیق و البته تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد نیاز چنین بازاری است.»
