چند فیلم کوتاه درباره‌ی عشق

در ابتدای این برنامه‌ی نمایش فیلم که بعدازظهر شنبه سی‌ام شهریورماه برگزار شد، ایمان بهروزی در پاسخ به پرسش مصطفی شیری (مجری برنامه) درباره‌ی تعلق خاطر خود به ساخت فیلم درباره‌ی موضوع عشق گفت: «این دو فیلم به همراه مستند دیگری به نام «فیلمی برای تو» که یک مستند خودبیانگر درباره‌ی تصمیم به مهاجرت بود یک «سه‌گانه» را تشکیل داده‌اند که البته ابتدا قرار نبود ارتباط خاصی با هم داشته باشند اما پشت سر هم ساخته شدند و بعد از ساخته شدن متوجه شدم که چه از نظر محتوایی و چه از نظر فرم به هم نزدیک و شبیه‌اند.»
وی سپس با اشاره به مشترک بودن گروه سازنده در این سه فیلم گفت: «شاید اگر به گذشته برگردم تغییراتی در این فیلم‌ها ایجاد کنم اما واقعیت این است که شکل کلی آن‌ها‌ همین خواهد بود که امشب به نمایش درآمد.»
بهروزی گفت: «زمانی که «آمور دو ریل» را می‌ساختم حتی ایده‌ی «عشق در نمای نزدیک» را هم در ذهن نداشتم و به همین دلیل نمی‌توان گفت از ابتدا و با قصد مشخصی ارتباطی میان این فیلم‌ها وجود دارد.»
وی هم‌چنین در پاسخ به پرسش دیگری درباره‌ی انتخاب شخصیت‌های «عشق در نمای نزدیک» گفت: «برای این فیلم دنبال سه زن جوان می‌گشتم که بتوانند مراحل مختلف عاشقی را با مخاطب در میان بگذارند. به همین دلیل دست به جست‌وجو زدم و از دوستان و اطرافیان خواستم اگر کسانی را با این ویژگی می‌شناسند به من معرفی کنند.»
بهروزی سپس با اشاره به نمایش‌های محدود این فیلم‌ها، از اکران احتمالی مستندهای «فیلمی برای تو» و «عشق در نمای نزدیک» در گروه هنر و تجربه خبر داد و افزود: «در این فیلم‌ها و برخلاف تصور، هیچ دیالوگی برای هیچ‌کدام از شخصیت‌ها نوشته نشده است. در حقیقت اصلاً امکانش نبود که بتوان چنین کاری انجام داد.»
وی گفت: «دلم می‌خواست حس این شخصیت‌ها را در لحظه بدانم. البته از ابتدا این ایده را داشتم که درباره‌ی موضوع عشق با آن‌ها صحبت کنم اما هیچ هماهنگی خاصی از قبل انجام نشده بود.»
بهروزی افزود: «واکنش‌های خود من به عنوان گفت‌وگوکننده هم باید در لحظه اتفاق می‌افتاد و به عبارتی شاید بتوان گفت مهم‌ترین نکته‌ی فیلم‌های به نمایش درآمده این است که در لحظه رخ می‌دهند تا ملموس و نزدیک و واقعی جلوه کنند.»
وی هم‌چنین درباره‌ی ساختار تصویری این فیلم‌ها گفت: «تلاشم این بود که سادگی در روایت، تصویر و حتی صداگذاری رعایت شود. به همین دلیل از تکنیک فیلم‌برداری نمای ثابت استفاده کردم تا فیلم، برش‌های کم‌تری داشته باشد. می‌خواستم ببینم در چنین شرایطی باز هم فیلم، تاثیرگذار خواهد بود یا نه.»
بهروزی گفت: «خو‌ش‌بختانه تدوینگر فیلم «عشق در نمای نزدیک» (مهدی باقری) هم با این ایده موافق بود و اجازه داد فیلم با کم‌ترین میزان برش‌ها حرف خود را بزند. به همین دلیل اپیزود مربوط به یکی از شخصیت‌ها فقط سه برش دارد که برای خودم خیلی راضی‌کننده و جذاب بود.»
وی هم‌چنین گفت: «اگر دوباره این فیلم را می‌ساختم کاری برای کوتاه کردن آن انجام نمی‌دادم. چرا که تماشاگر باید به مرور با شخصیت‌ها آشنا شده و به غلیان و فروپاشی احساسات آن‌ها برسد.»
بهروزی سپس در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران درباره‌ی نحوه‌ی انتخاب شخصیت‌ها برای حضور در فیلم «عشق در نمای نزدیک» گفت: «با خودم فکر کردم این سه شخصیت که متولدان دهه‌ها‌ی پنجاه، شصت و هفتاد هستند برای حضور و گفت‌وگو در این فیلم مناسب هستند.»
وی افزود: «دلیل این که برخلاف دو فیلم قبلی این سه‌گانه (یعنی «فیلمی برای تو» و «آمور دو ریل») در «عشق در نمای نزدیک» حضور نداشتم این بود که نمی‌خواستم شخصیت پررنگی داشته باشم و بیش‌تر دلم می‌خواست تماشاگر احساس کند که احتمالاً خود من هم تجربه‌های مشترکی داشته‌ام که پای صحبت این شخصیت‌ها نشسته‌ام.»
وی در بخش دیگری از این جلسه گفت: «این فیلم‌ها مجزا هستند اما اگر در کنار هم دیده شوند حس دیگری منتقل می‌کنند.»
بهروزی هم‌چنین در بخش دیگری از جلسه و در پاسخ به پرسشی درباره‌ی تاثیر آشکار خود از عباس کیارستمی گفت: «هر فیلم‌ساز در طول زندگی‌اش فیلم‌های مختلفی می‌بیند و گاهی تحت تاثیر آن‌ها قرار می‌گیرد. من همیشه علاقه‌مند فیلم‌های کیارستمی بوده‌ام و شاید بتوان گفت آثار او در نحوه‌ی استفاده از ماشین (خصوصاً در فیلم‌های «آمور دو ریل» و «عشق در نمای نزدیک») بی‌تاثیر نبوده است.»
وی هم‌چنین در پاسخ به پرسش دیگری درباره‌ی نحوه‌ی فیلم‌برداری این فیلم که از یک زاویه‌ی ثابت و در یک ماشین در حال حرکت انجام شده گفت: «در این شکل کار، پس‌زمینه‌ی تصویرها که در خیابان‌های مختلف می‌گذرد چندان تحت کنترل نیست اما به‌هرحال فیلم‌بردار در صندلی عقب ماشین نشسته بود و تصویرها را کنترل می‌کرد.»