بیست‌ویکمین جشن خانه سینما برگزار شد / منوچهر شاهسواری: سینمای ایران همچنان فعالیت می‌کند/ فاصله دارا و ندار زیاد شده است

 به گزارش ایسنا مراسم بزرگداشت اکبر زنجانپور، بیژن محتشم، حسن زاهدی و سیروس الوند در بیست‌ویکمین جشن سینمای ایران با حضور سینماگران، مسئولان و دست‌اندرکاران فرهنگی و هنری شامگاه سه‌شنبه ۲۹ مرداد، همزمان با عید سعید غدیر خم در ایوان شمس برگزار شد.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما در ابتدای مراسم در سخنانی با بیان این‌که در چند ساعت گذشته به قطعات موسیقی از محمدرضا شجریان و پارسا در برنامه عصر جدید گوش کرده است، گفت: وقتی به این موسیقی‌ها گوش کردم دریافتم که فرهنگ عرصه به‌هم پیوستگی و احترام است. هر کس به این عرصه به غیر از این وارد شود راه درستی را نیامده و موفق نخواهد شد.

او ادامه داد: امشب از بیژن محتشم، اکبر زنجانپور، حسن زاهدی و سیروس الوند می‌گوییم. فرصت خیلی کمی است. آنچه به ما قوت می‌دهد تا همه سختی‌ها را تحمل کنیم هیچ چیزی نیست جز به‌هم پیوستگی. افق سینمای ایران بسیار به‌هم پیوسته است. همه آنچه که از ذوق و سلیقه نشات می‌گیرد به ما می‌گوید که افق وسیعی داریم مگر این‌که صبوری نکنیم و راستگو نباشیم. سینمای ایران همچنان فعالیت می‌کند.

مدیرعامل خانه سینما افزود: تعداد زیادی از همکاران در شرایط سختی فعالیت می‌کنند و فاصله دارا و ندار زیاد شده است اگر حواسمان به آنها نباشد برکت از سفره ما می‌رود. این شب‌ها زمان یادآوری بزرگترهای‌مان است که فرصت دادند ما اینجا بایستیم.

بزرگداشت اکبر زنجان‌پور

در اولین بخش از تقدیرهای جشن خانه سینما با حضور فاطمه معتمد آریا، امین تارخ‌ و علی دهکردی، بزرگداشت اکبر زنجان‌پور برگزار شد.

فاطمه معتمد آریا رییس انجمن بازیگران خانه سینما در سخنانی با بیان این‌که اکبر زنجانپور مقام و مرتبه بالایی دارد، گفت: یک ستاره درخشان در سینما و تئاتر و جهان بازیگری وجود دارد که چشم هر کسی را به خود جلب می‌کند. دیدن او در واقع دیدن یک اوج و تجلی و مقام است. آقای زنجان‌پور محک و مقام ما در بازیگری هستند.

امین تارخ نیز با قدردانی از مسئولین برگزاری جشن برای انتخاب این هنرمندان، درباره‌ اکبر زنجان‌پور گفت: چه می‌شود که یک مردی تبدیل به شخصیتی مانند اکبر زنجان‌پور می‌شود. یکی از دلایلی که وجود دارد این است که او پدری داشته که با خیام مانوس بوده و با نیما یوشیج همسایگی داشته. بنابراین چنین زندگی‌ای به فرزندان، نگاه عمیق و هنرمندانه می‌دهد و آنها را سمت و سوی هنر می‌کشاند.

او ادامه داد: عشق و علاقه‌ای که او نسبت به بازیگری دارد معمولی نیست و اصلا اسمش عشق و علاقه نیست بلکه دلسپردگی است. این دلسپردگی باعث می‌شود شرافت هنری و اخلاقی و حرفه‌ای را حفظ کند. او در زمینه اخلاق علی‌رغم ظاهر خشنش قلبی مهربان دارد. نجابتش هرگز حاشیه‌ای نداشته است. ما هرگز ندیدم او انتقاد و گلایه‌ای داشته باشد و همیشه با زندگی و دوستانش سازش داشته است. عدد سه برای من همیشه مقدس بوده بنابر این درود بر اکبر زنجان‌پور، اکبر زنجان‌پور و اکبر زنجان‌پور. 

علی دهکردی نیز به عنوان سومین سخنران این بخش گفت: این چهار هنرمند ستاره‌های واقعی در عالم هنر هستند. این هنرمند یک معلم بزرگ بوده و هست و افتخار داشتم شاگرد او باشم و مقابل او تعظیم می‌کنم.

نوید محمدزاده نیز که اکنون سر صحنه فیلم‌برداری اثری از هومن سیدی است، در پیامی ویدئویی که برای این جشن فرستاده بود، بیان کرد: ما از شما بسیار آموختیم و چیزهایی که از ما روی صحنه یا در فیلم‌ها دیده می‌شود، حاصل آموختن از شماست.

سپس اکبر زنجان‌پور پس از دریافت لوح و تندیس افتخار خانه سینما، با بیان این‌که "امشب برای من شب خستگی در کردن است"، گفت: من ۵۳ سال است که مداوم کار کرده‌ام و ذره‌ای از علاقه‌ام کم نشده و آماده و صیقل خورده است که خودش را نشان دهد. با این کلمات زیبایی که گفته شد و از دل برآمده بود حالم جا آمد و خوشحالم که این تشویق از طرف خانه سینما و کسانی که خودشان هنرمند هستند و درد و تنهایی هنرمند را می‌فهمند، برگزار شد. علی‌رغم آن‌که فکر می‌کنند هنرمندان تنها نیستند، اما همین تنهایی است که آن‌ها را زیبا می‌کند و من خودم از همان تنهاهای‌ روزگار هستم.

بزرگداشت بیژن محتشم

در این بخش بعد از پخش کلیپی از سال‌های فعالیت بیژن محتشم پیشکسوت چهره‌پردازی سینمای ایران، عبدالله اسکندری، محمد متوسلانی، سیروس ابراهیم‌زاده و مهری شیرازی‌ برای تقدیر از این هنرمند روی صحنه حاضر شدند. 

سیروس ابراهیم‌زاده با بیان این‌که هر چهار نفر این عزیزان از کسانی هستند که ما با هم کارمان را آغاز کردیم، گفت: من و بیژن کار در تئاتر آناهیتا را باهم آغاز کردیم. او در کار بی‌نظیر است و هیچ وقت استاد نداشته بلکه کسی بود که اهل جست‌وجو بوده و خلاقیت داشته. او شاگردانی پرورش داد که آن‌ها هر کدام برای خود به افراد شناخته شده و استاد تبدیل شدند.

مهری شیرازی نیز بیان کرد: سال‌ها انتظار این مراسم را می‌کشیدم. او را مثل پدرم در کنار خودم می‌دیدم. ما هر زمان موفق به دریافت جایزه می‌شدیم او همیشه مرا تشویق می‌کرد و می‌دانم که او استاد بزرگی برای من و جامعه چهره‌پردازان هستند.

محمد متوسلانی هم با تاکید بر این‌که "باید توجه‌ بیشتری به بزرگان‌مان داشته باشیم"، گفت باید همراه کسانی باشیم که زحمت بسیاری کشیده‌اند و باید ثابت کنیم که قدر آن‌ها را می‌دانیم. آخرین کار آقای محتشم اثری بود که با هم انجام دادیم که البته آخرین کار من هم به عنوان کارگردان‌ همین اثر بوده است. او از جمله پیشگامان‌ این حوزه است که نوآوری در آن داشت. او کسی بود که فقط انجام وظیفه نمی‌کرد و برایش این کار تنها شغل نبود بلکه عشقش را داشت برای همین جست‌وجوگر بود.

عبدالله اسکندری نیز با بیان این‌که "این چهار نفر گوهر و ستاره ما هستند و به انتها تعظیم می‌کنم"، افزود: آقای محتشم استاد من بوده‌اند و همیشه دستبوس او بوده‌ام و تاریخ گریم سینمای ایران با اسم محتشم عجین‌ است. او در آمریکا دوره دید سپس وارد تلویزیون شد و ۱۳ شاگرد استخدام کرد و ۶ ماه به ما آموزش داد علاوه بر آن وسایل گریم را به ما معرفی کرد و ساخت برخی وسایل را به ما یاد داد. من عشق به کار را از او آموختم و فهمیدم نباید تنها درآمد و شهرت مهم باشد. او مرا وارد گریم کرد و سپس اولین فیلمم را در خدمت استاد کیمیایی بودم و به این افتخار می‌کنم اما اسمم در فیلم جا افتاد و در تیتراژ نیامد اما این اصلا مهم نبود چون من عاشق کارم‌ بودم. او کاری کرد که امروز ۵۰ گریمور ایرانی در خاورمیانه و منطقه مشغول به کار هستند.

در ادامه اسکندری که خودش از شاگردان این هنرمند بوده، از شاگردان بیژن محتشم که در سالن حضور داشتند دعوت کرد تا روی صحنه بیایند تا با این هنرمند عکس یادگاری بگیرند.

سپس جلال معیریان گفت: افتخار دارم در خدمت آقای محتشم بودم.

بزرگداشت حسن زاهدی

در سومین بخش تقدیرهای این جشن جهانگیر میرشکاری، علیرضا زرین‌دست و  همایون اسعدیان برای بزرگداشت حسن زاهدی روی صحنه حاضر شدند.

علیرضا زرین‌دست در سخنانی با بیان این‌که "حسن زاهدی در حرفه خودش عمر و جوانی‌اش را گذاشته است"، گفت: او در دوران شاگردی از استادان خودش پیشی‌ گرفت. باید به او افتخار کنیم و امیدوارم همیشه سلامت باشند.

جهانگیر میرشکاری‌ از صدابرداران پیشکسوت سینمایی نیز درباره حسن زاهدی گفت: من ۴۰ سال است که با حسن زاهدی کار می‌کنم او جزو دلسوزان سینما است و کمتر کسی مانند او دیده‌ام.

همایون اسعدیان هم با بیان این‌که "من سال ۶۸ دستیار کارگردان بودم و آقای میرشکاری و زاهدی باهم سر کار می‌آمدند"، گفت: آرزویم این بود که جهانگیر میرشکاری بوم به را من بدهند و مثل آقای زاهدی بیاستم. باید بگویم او خوش‌اخلاق نیست، نق می‌زند اما کاش همه امروزی‌ها همین‌گونه بودند زیرا حرمت زیادی برای هنرشان می‌گذارند. من بابت این بداخلاقی شیرین از آن‌ها تشکر می‌کنم.

اصغر فرهادی هم که در اولین فیلمش «رقص در غبار» با حسن زاهدی همکاری داشته، در پیامی که به صورت تصویری برای این جشن فرستاده بود، بیان کرد: حسن زاهدی در ۴ فیلم اول من به عنوان صدابردار حضور داشت. باید بگویم حضورش در گروه بیش‌از یک صدابردار بود و جایی مشکلاتی وجود داشت آن را حل می‌کرد، مانند فیلم‌های «شهر زیبا» و «درباره الی» بسیاری از مشکلات ما را حل کرد و با همه سختی‌ها فیلم را به سرانجام می‌رساند. او روحیه کودکی معصومانه‌ای در خود دارد که امروزه بسیار کمیاب است زیرا آدم‌ها دیگر دل‌های عاری از کینه کمتری دارند. زاهدی از جمله کسانی است که صدابرداری سر صحنه را در ایران مرسوم کردند و همه سینمای ایران مدیون زحمات و تجربیات این افراد است.

حسن زاهدی پس از دریافت لوح و نشان افتخار خانه سینما، با بغضی بیان کرد: افتخار بزرگی است که در خدمت اساتید سینمایی هستم. برایم بسیار ارزشمند است که امشب در کنار سه ارتشبد به یک کهنه سرباز سینما اهمیت دادند.

او سپس از تمام کسانی که در این سال‌ها با او همکاری داشته‌اند، تشکر کرد.

در ادامه، بهمن اردلان از سوی انجمن صدابرداران و صداگذاران سینمای ایران پیام تبریک این انجمن را خطاب به حسن زاهدی قرائت کرد و تقدیر ویژه‌ای را برای این هنرمند برگزار کردند.

نکوداشت سیروس الوند

در چهارمین بخش از مراسم جشن خانه سینما با حضور مسعود کیمیایی، فرشته طائرپور، هوشنگ گلمکانی، فریدون جیرانی و محسن امیریوسفی، از سیروس الوند تقدیر شد.

مسعود کیمیایی با حضور روی سن بیان کرد: از من خواستند امشب بیایم که جایزه سیروس الوند را بدهم. او از دوره «داش آکل» و «قیصر» و فیلم‌های سیاه و سفید همراه من بود. دوست خوب من است و به او بی‌لطفی زیادی شده است. او باید خیلی بیشتر از این‌ها جایزه می‌گرفت.

هوشنگ گلمکانی نیز با بیان این‌که "سیروس الوند و دیگر هنرمندان تقدیر شده در این مراسم تاریخ پیوسته سینمای ایران هستند"، اظهار کرد: یک مبدا تقویمی برای سنیمای ایران داریم که ۱۱۵ سال پیش بوده و ۸۹ سال پیش اولین فیلم ساخته شده و حالا این هنرمندان تاریخ پیوسته سینمای ایران هستند. او نوشتن در مطبوعات را زودتر از من آغاز کرده بود و سردبیر فردوسی داییش بود فعالیت خودش را ادامه داد و بسیار خوش‌قلم بود و از بهترین نقدهای "قیصر" را سیروس الوند نوشت. طنزپرداز خوبی بود و با وجود نقص مادرزادی در گوشش خوش سخن است اما وقتی صحبت می‌کند آدم آن نقص را فراموش می‌کند. او جزو کسانی است که سینمای راکد بعد از انقلاب را رونق دادند و فعالیت صنفی کردند.

فرشته طائرپور نیز گفت: هیچ حرفی مهمتر از الوند وجود ندارد که بتوان درباره او زد و نمی‌خواهم از خاطراتم برایتان بگویم. ما در زمانه فروپاشی اخلاقی در عرصه‌های مختلف هستیم، قدر بدانیم که حداقل در خانه سینما و در عرصه سینما با چنین بزرگداشت‌ها ضربه‌های فروپاشی اخلاقی را کم می‌کنیم. الوند مرد ادب و آداب سینمای ایران است چیزی که امروزه کم پیدا می‌شود. امیدوارم او آموزش‌دهنده نسل جدید باشد و روزی نیاید که بخواهیم راجع به فقدان ادب و آداب گله کنیم. سیروس الوند چهره تاثیرگذاری هستند و امیدوارم الگوی خیلی‌ها شوند.

فریدون جیرانی هم با بیان این‌که "اولین‌بار اسم سیروس الوند را پای نقد فیلم «قیصر» دیدم، گفت: می‌توان گفت بعد از قیصر نسل خاصی از سینما به وجود آمد و من اولین‌بار نام الوند را در نقد فیلم قیصر و بعد از آن در مورد رضا موتوری خواندم. پس الوند را از طریق مسعود کیمیایی شناختیم. آقای الوند بعد از انقلاب پایه یک سینمای دیگر را ریختند و مورد مشورت مدیران سینمایی قرار گرفتند و در نهایت، از این‌که می‌بینم الوند همچنان فیلم‌های خوب و دیدنی و با اعتماد به نفس فیلم می‌سازد، تبریک می‌گویم.

محسن امیریوسفی نیز به‌عنوان آخرین سخنران این بخش درباره سیروس الوند گفت: آقای کیمیایی از کلمه قدرنادیده استفاده کردند که یعنی آن‌ها در طول این سال‌ها جنگیدند اما شکست نخوردند. من اولین فیلم ایرانی که در سینما دیدم «فریاد زیر آب» بود و سال‌ها گذشت تا مفهوم آن را دیدم و بعد هم خودم فریاد زیر آب را یاد گرفتم. امیدوارم همچنان جوان سپید موی ایران فعالیت خود را ادامه دهد.

سیروس الوند هم بعد از خواندن ابیاتی از حافظ بیان کرد: در زندگی من ۴ شب بسیار مهم است، شب اول، ۱۱ بهمن سال ۲۲ است که در آن به دنیا آمدم. شب دوم شبی است که با عشق همیشه زندگی‌ام ناهید عباسی ازدواج کردم و سومین شب وقتی بود که جایزه کارگردانی را در کنار کیمیایی و مهرجویی دریافت کردم، جشنواره‌ای که دبیری آن را مرتضی آوینی بر عهده داشت. شب چهارم قطعا امشب است. هر کدام از کسانی که امشب تقدیر شدند بسیار بزرگ هستند. کسانی که الان روی صحنه هستند از سر من زیاد هستند و هر کدام در سینما بسیار تاثیرگذار هستند. من فعالیت صنفی را از فرشته طائرپور آموختم. فیلم‌نامه‌نویسی بعد از انقلاب هم مدیون فریدون جیرانی است و فقط کافی است که فیلم "آشغال‌های دوست‌داشتنی" را ببیند تا بدانید چقدر محسن امیریوسفی دوست‌داشتنی است. مسعود کیمیایی شاگرد پدرم بود و بعدها جزو افتخاراتش شد. کیمیایی مانند برادر من است و در سالن سینما شاگردش بودم. قیصر و گوزن‌ها باعث می‌شود همیشه قدر او را بدانیم.

کامران ملکی نیز در پایان مراسم گفت: دکتر حاتمی رییس دانشگاه فرهنگ و هنر اعلام کرده است که ۴ کلاس این دانشگاه به نام چهار هنرمند که امشب تقدیر شدند نام‌گذاری می‌شود.

انتهای پیام