غیبت فیلمسازان موفق ایرانی و دیگر کشورها در عرصه بین المللی و فقدان نگاه کارشناسانه در انتخاب آثاری که همخوانی لازم با عنوان جهانی این جشنواره داشته باشند، خود گواهی است بر عدم مشروعیت این رویداد نزد سینماگران ایران و جهان و نمی توان تنها با افزودن بخش هایی به ظاهر پر طمطراق اما در باطن بدون کاربرد، دعوت از یک چهره سرشناس خارجی یا پر کردن فهرست همکاران اجرایی جشنواره از میان سلبریتی های وطنی، برای این جشنواره که فاقد جامعیت و استراتژی مناسب و مشخص است و نحوه برگزاری و حتا اهداف آن بیشتر شکلی محفلی یافته، شان و منزلتی ایجاد کرد.
متاسفانه در ورای این پوسته به ظاهر پر زرق و برق و به رغم بریز و بپاش های فراوان و تخصیص بودجه کلان، عملا جشنواره جهانی فیلم فجر در طول چهار دوره برگزاری مستقل در تحقق حداقل اهدافش ناموفق و ناکام بوده. به گمان ما دلایل این ناکامی ضروری، قابل ذکر و نیازمند بررسی همه جانبه است.
لذا شورای مرکزی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی بنا به جمیع جهات یاد شده معتقد است ادامه برگزاری این جشنواره در شکل نامنعطف، انحصاری، پر هزینه و بدون بازده فرهنگی فعلی نه تنها به مصلحت نیست، بلکه باعث خسارت و آسیب رساندن به اعتبار سینمای ایران در عرصه بین المللی است.
براین اساس، شایسته است که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و ریاست ارجمند سازمان سینمایی با تدبیر و دور اندیشی عاجل، ترتیبی اتخاذ نمایند تا بخش بین الملل و ملی جشنواره فیلم فجر، به روال سابق، به طور همزمان برگزار شوند.