در بخش اول این نشست، اعضا باشگاه به تماشای فیلم تحسین شدهی «خواب تلخ» به نویسندگی و کارگردانی محسن امیریوسفی نشستند.
بخش دوم نشست به گفتگوی سید سعید رحمانی با محسن امیریوسفی با موضوع «سبک ، فرم و لحن در فیلم خواب تلخ» اختصاص یافت. امیریوسفی، ضمن برشمردن محدویتهائی که سیزده سال مانع از پخش این فیلم شد، به نحوهی پیدا کردن ایده و همچنین یافتن شخصیت حقیقی این فیلم اشاره کرد. وی گفت که آقا اسفندیار در این فیلم یک شخص حقیقی و به تعبیری نابازیگر است. او به دشواریهای قرار دادن زندگی این شخصیت حقیقی در روایت این فیلم اشاره کرد. امیریوسفی گفت که بنا نهادن روایت سینمائی این فیلم روی زندگی این شخصیت خاص، دشواریهائی داشت که در عین حال لذت بخش و بدیع بود. او در پاسخ به سؤالی دربارهی لحن فیلم گفت که مجموعهای از عناصر روائی و بصری در کنار فیلمبرداری فیلم در ساخت و ایجاد این لحن خاص مؤثر بوده و این نیست که فقط متن واجد آن بوده باشد. او اضافه کرد که این فیلم بر اساس یک فیلمنامه کامل و به دقت نوشته شده ساخته شد و در هیچ جای فیلم از بداهه یا نگارش سر صحنه خبری نیست. امیریوسفی همچنین توضیح داد که چگونه نگاه او و زاویهی دیدش به موضوع ، سبب ساز خلق لحظات و صحنههائی در فیلم شده که کاملا به فضائی گروتسک نزدیک است.رحمانی در پایان گفتگو به نگاه خاص و هنرمندانه به عنوان مهمترین بخش از مکانیزم خلق اثر هنری اشاره کرد که در مرحلهی کشفِ هنرمندانه و پیش از خلق هنرمندانه، اهمیت ویژه پیدا میکند و امیریوسفی تأکید کرد که وجه مهمی از هنرمند بودن ،دست یافتن به امضائی شخصی است در خلق اثر که این ممکن نیست مگر به مدد نگاهِ هنرمندانه به زندگی. وی گفت مهمترین نکته برای یک هنرمند در خلق اثر هنری ، بداعت و امضا شخصی و منحصر به فرد است. این نشست آخرین نشست از دور سوم فعالیتهای باشگاه فیلمنامه نویسان سینمای ایران بود. آغاز دور جدید فعالیتهای باشگاه ، بعد از تعطیلات نوروزی ، به اطلاع اعضا و علاقمندان خواهد رسید.
|