در این مراسم محمد علی سجادی به نمایندگی از کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: "محمد زریندست، همیشه حضور داشت و حضورش با علیرضا زریندست بود ، آخرین بار او را در مراسم مرحوم کیارستمی دیدم و متوجه شدم که او تسلیم نشده است، من همیشه او را قد برافراشته دیدم و او در آخرین لحظه عمر خود هم سینما را دوست داشت. فکر می کنم جوانان فیلمساز ما می توانند از زرین دست بیاموزند که چگونه
مستمر باقی بمانند. او می تواند به عنوان کسی که همیشه نفسش با سینما بود
الگوی مناسبی برای جوانان فیلمساز ما باشد.
در ادامه مراسم منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما) با تسلیت و آرزوی آرامش برای خانواده محمد زریندست، صحبت کرد: در هفته گذشته قصه پرغصهای بر ما گذشت که به دلیل حرمت خانواده زریندست از بیان آن اجتناب میکنم اما چند نکته را باید در اینجا مطرح کرد.
در بین سینما و سینماگران ایران گروهی بوده، هستند و خواهند بود که به ارتقاء صنعتی سینما کمک کردند و محمد زریندست یکی از آنهاست.
نکته اینجاست که چه کسی فکر میکند صاحب توان و اختیار انسانی است که از جایی به جای دیگر میرود و بعد به محل تولد خود باز میگردد. این موضوع از چه زمانی به یک عیب تبدیل شده است؟ از کی تا حالا وقتی کسی از شهر خود خارج میشود باید مورد عتاب و خطاب قرار گیرد.
وی ادامه داد: از اول تاریخ تاکنون این همه ایرانی به خارج از این سرزمین رفتهاند و من امیدوارم صحنه فعالیت فرهنگی به خصوص در حوزه سینما از این نگاههای تنگنظرانه رها شود تا فرصت داشته باشد در آسمان فرهنگی جهان پرواز کند. محمد زریندست یک تصویر ثابت، خیالانگیز و عاشق سینماست. او امکان نداشت در مراسمی از جشن و سرور سینمای ایران پاکیزه و مرتب و از قبل فکر شده حضور نداشته باشد، یعنی آدابی را برای جایی که به آن میرفت، رعایت میکرد که این روزها کم میبینیم.
در ادامه مرتضی شایسته به عنوان کسی که همواره در کنار محمدزرین دست بود بیان کرد: در سالهای گذشته او خیلی زیاد در دفتر «هدایت فیلم» حضور داشته و دوستی زیادی باهم داشتیم. او نسبت به سینمای آمریکا، فرانسه و ایتالیا تسلط زیادی داشت و نسبت به سینمای ایران هم تا حدی که کار کرده بود، آشنایی داشت. او روحیه بسیار مثبت داست و اهل تهمت افترا و کینه نبود.
وی ادامه داد، قرار بود زرین دست به آمریکا سفر کند و در لندن ملاقاتی با مورگان فریمن داشته باشد اما اجل فرصت نداد. بیماری او سه هفته طول کشید و بعد از این سه هفته، او از میان ما رفت.
سید ضیاءالدین دری کارگردان سینما با ابراز تاسف از اینکه جمعیت کمی برای مراسم تشییع محمد زرین دست آمده اند، گفت: فیلم "هاشم خان" این فیلم ساز در زمان خودش بالاتر ازسینمای ایران بود. من مردی مثل ایشان را بیعقده، با سواد و حیف شده در سینمای ایران ندیدم، سینمای ایران نتوانست در ژانری که او کار میکرد، خدماتی به وی ارائه دهد.
وی عنوان کرد: آخرین بار او را
در همین جا دیدم که می گفت شورای نظارت و ارزشیابی نمی گذارد فیلم بسازم.
بعد از آن دیگر او را ندیدم و می توانم بگویم من تنها مشوق خود را از دست
دادم. زرین دست
جزو استثناهای ایران بود که هم در آمریکا و هم ایران می توانست کار کند. به
احترام او کلاه از سر برمی دارم و به جامعه سینمایی ایران و خانواده او
فوتش را تسلیت می گویم.
علیرضا شجاعنوری به یاد محمد زریندست سخنانی را این چنین گفت: او با اشاره به اولین آشنایی خود با زریندست در سال 65 (که بنیاد سینمایی فارابی تازه فعالیت خود را آغاز کرده بود) و در بازار فیلمی در میلان حضور داشت، گفت: او با روحیه بالا در آنجا میان هموطنان خود آمد و خوشحال بود از اینکه فیلمی از سینمای ایران مطرح میشود. من جز نیکی از او ندیدم و یک بار ندیدم ناله یا عجز بکند و بد کسی را بگوید.
یونس صبوحی مدیر تولید و تهیهکننده سینما هم با اشاره به اینکه بیش از پنج دهه است که با محمد زریندست آشنایی دارد، خاطراتی را از علاقه او به بازیگری و اجرای نقش کاوه آهنگر در تئاتر در زمانی که هفت ساله بود تعریف کرد.
وی با بیان اینکه محمد زریندست انسان مثبتاندیش بود، فقدان او را برای خود و سینمای ایران یک ضایعه دانست.
جهانگیر الماسی بازیگر سینما و تلویزیون هم در این مراسم پس از حضور در جایگاه با اشاره به اینکه حضور هنرمندان و قرارگیری پیکر مرحوم محمد زریندست در جلوی آنها تصویر عجیبی را رقم زده است، ادامه داد: هنرمندی چون او باید پایین باشد و چون منی کوتهفکر و ابله از فراز به او نگاه کنم. بقیه هم که ایستادهاند و این مفهوم زندگی است همانطور که یک بار در منزلم بود، از او پرسیدم این همه سال ینگه دنیا را گشتی به چه رسیدی؟ و او با شعری از مولانا پاسخ داد "مهم نیست مرگ کی و کجا به سراغ تو میآید بلکه مهم این است که زندگی و مرگ تو چه تأثیری بر دیگران بگذارد"
در انتهای مراسم علیرضا زریندست خطاب به برادرش از او میخواست برخیزد، گفت: او همیشه در کارهایی که با هم همکاری میکردیم میگفت «دوربین، کات، علی خوب بود» و این «علی خوب بود» او خارج از دستور یک کارگردان بود، چرا که پشت آن یک مهر و محبت برادرانه بود، یعنی اینکه برادرم تو باید مواظب من باشی همانطور که او مواظب من بود.
برادر من زندگی خاص و عجیبی داشت و وقتی برای تحصیل به آمریکا رفت، پدرم فکر میکرد او پزشکی میخواند اما در اواخر عمرش فهمید پسرش سینما خوانده است ! وقتی هم که برادرم به ایران برگشت دیگر عمر پدرم تمام شده بود. با این حال او آغازگر راهی بود که با فیلم «هاشمخان» به عنوان فیلم غیرمتعارف که در آن دوران مورد توجه بود، شروع شد.
علیرضا زریندست تأکید کرد: حمایت او راهی را برای من آغاز کرد که در میان شما کسانی راه را برای من هموار کردند. امیدوارم برای همه سینمای ایران و اهالی آن هر چه اتفاق میافتد، سرشار از شادی و خبرهای خوب باشد.
این مراسم با خواندن نماز میت بر پیکر مرحوم زریندست و قرار گرفتن پیکرش بر دستان همکاران و خانوادهاش به سمت بهشت زهرا (س) به پایان رسید.
تعدادی از هنرمندان حاضر در مراسم علیرضا تابش، محمد حیدری خلیلی، فرشته طائرپور، سید مهدی خادم، محمد علی سجادی، بیتا منصوری، ابوالحسن داوودی، علی ثقفی، یونس صباحی، مسعود میمی، مازیار میری، محمد حسین حقیقی، اصغر بانک، محمد نشاط ، داریوش بابائیان، حبیب احمدزاده، محمد شایسته، مصطفی شایسته، مرتضی شایسته، شروین امیر صادقی، لاله اسکندری، محمد بزرگ نیا، تورج منصوری، رضا ناجی، بهرام بدخشانی، طهماسب صلح جو، محمد باشه آهنگر، سیامک اطلسی، علیرضا شجاع نوری، عباس بابویهی ، هادی انباردار، گیتی معینی، بابک برزویه، جهانگیر الماسی، همایون اسعدیان، حسن زاهدی و ... کامران ملکی از اعضای هیأت مدیره خانه سینما هم اجرای مراسم را بر عهده داشت.